Naam: Hanneke Meijs
Bedrijfsnaam: Catharina-ziekenhuis
Hanneke Meijs al 25 jaar in dienst bij het Catharina-ziekenhuis in Eindhoven. Hier is ze begonnen als verpleegkundige en is na 5 jaar secretaresse geworden. Nu zit ze in de OR en heeft ze naast haar werk een opleiding management in de zorg afgerond. Zij is in het ziekenhuis gaan werken doordat zij het prettig vind om met mensen te werken, mensen te helpen en het geneeskundig vak interessant vond. Doordat haar vooropleiding niet voldeed aan de eisen om arts te worden is zij begonnen als verpleegster. Hanneke is al 25 jaar in dienst en heeft zij erg veel veranderingen in het ziekenhuis mee gemaakt. Wij willen graag weten welke veranderingen het ziekenhuis heeft doorgemaakt die inspelen op de actuele trends zoals de vergrijzing, de crisis en duurzaamheid.
De vergrijzing
Doordat er een groter aantal patiënten is dan het aantal bedden in een ziekenhuis is de markt druk erg hoog. Door deze markt druk is de lig tijd van de patiënten erg verkort. Dit is mogelijk doordat de processen van diagnoses stellen met behulp van onderzoeken zijn versneld. Artsen krijgen sneller antwoord waardoor er ze sneller een behandelingsplan kunnen maken voor patiënten. Patiënten hebben nu zelfs vaak het gevoel niet helemaal beter te zijn als ze naar huis moeten. Hierdoor is de transmurale zorg ontstaan. Ook de vergrijzing speelt een belangrijke rol bij de transmurale zorg. De vergrijzing wordt extreem opgemerkt doordat op alle afdelingen de gemiddelde leeftijd binnen 25 jaar van 60 naar 70 jaar is gegaan. Door de betere zorg leven de mensen nu langer en is er te merken dat er andere soorten klachten opkomen. 25 jaar geleden had iemand bijvoorbeeld alleen hartklachten. Nu is het vaak een combinatie van bijvoorbeeld klachten aan de longen en het hart maat tegelijkertijd is de patiënt ook nog eens aan het dementeren. De groep geriatrische patiënten neemt toe. Voor deze mensen wordt de transmurale zorg ,ofwel catenzorg, vaak ingezet. Dit betekend dat het ziekenhuis contacten legt naar de thuis zorg zodat de patiënten thuiszorg krijgen waardoor ze eerder naar huis kunnen. De nazorg is groter dan ooit te voren.
De crisis
Door de crisis moest er flink bezuinigt gaan worden op de zorg. De aanpassing van de lig tijd speelt ook hier op in. Er word sterk bezuinigt op personeel terwijl de lig tijden verkort zijn. Hierdoor moet er dus extra hard gewerkt worden door het personeel. Er word nu beter gekeken naar of de ingreep wel echt nodig is. Ook meer gekeken naar de kwaliteit van leven van mensen op lange termijn. Zodat ze na bij voorbeeld een ingreep de juiste behandelingen krijgen beter te herstellen en er dus minder kans is dat mensen nog eens terug komen voor dezelfde klacht.
Het milieu
Het ziekenhuis is wettelijk verplicht om zich aan bepaalde milieueisen te houden. Ze zijn verplicht om het afval te scheiden in containers waarvan de producten dan weer opnieuw gemaakt worden. Ook word er veel bewuster omgegaan met het verbruik van materialen waar je tevens de kosten mee drukt. Er zit een strak protocol vast aan het gebruik van chemische en radioactieve producten. Deze behandelingen worden in speciale containers gedaan zodat het personeel en de andere patiënten hier geen last van hebben. Ook worden de patiënten na de behandeling in een aparte ruimte verzorgd.
Shoppen
Tegenwoordig hebben ziekenhuizen een eigen website, waarop ze laten zien waar ze goed in zijn en waar wachtlijsten voor zijn. Ook puntenscore van het ziekenhuis of een maatschap binnen het ziekenhuis worden weergegeven. Meer mensen kijken nu naar waar ze het beste geholpen worden en bij welk ziekenhuis ze weer het snelst thuis zijn. Hierdoor gaan ziekenhuizen concurreren waardoor de kwaliteit van de zorg toeneemt door de concurrentie. Kleine ziekenhuizen kunnen hierdoor niet meer mee concurreren doordat zij niet meer financieel in staat zijn om het hoofd boven water te houden. Dit komt ook doordat alle ziekenhuizen zich steeds meer aan de wet en voorschriften moeten houden van de overheid over bijvoorbeeld het milieu en zorgafspraken. Een reactie hierop is dat ziekenhuizen gaan fuseren om een betere marktpositie te krijgen.
Een nadeel van het shop-fenomeen is dat verzekeringsmaatschappijen ook gaan shoppen. De verzekeringsmaatschappijen gaan onderhandelen met ziekenhuizen waardoor zij mede bepalen wat mogelijk is in een ziekenhuis. Zorgverzekeringen gaan op de stoel van de arts zitten doordat zij mee gaan bepalen in de keuzen van de verzekerde. Ze geven dan bijvoorbeeld de keuze uit 2 ziekenhuizen waaruit de verzekerden mogen kiezen en anders word het niet vergoed.
Veranderende mentaliteit
Door internet en medische boeken gaan mensen zelf onderzoeken wat ze hebben. Mensen gaan steeds meer meebepalen in het beleid dat de dokter uitstippelt, ze komen met alternatieven. Mensen zijn bewuster, mondiger en wijzer geworden. De arts is daardoor niet meer de heilige man die hij vroeger was.
Vroeger was een arts een man en nu zie zijn bijna alle artsen een vrouw. De arts die nu opgeleid wordt worden veel meer bewust van de zorg in het ziekenhuis. Artsen krijgen nu een verplichte stage aan het bed bij de patiënt zodat ze ervaren hoe het is om als patiënt in het ziekenhuis te liggen. Een arts moet nu niet alleen goed medisch onderlegd zijn, maar ook word nu het sociale aspect met betrekking tot de patiënt benadrukt. Een arts moet in staat zijn te communiceren met zijn patiënt en niet alleen vertellen wat er aan de hand is en wat er gaat gebeuren. Dit is ontstaan doordat mensen niet meer zomaar alles geloven en het niet meer pikken als een arts eenrichtingsverkeer geeft. Mensen willen voortaan meebeslissen over hun eigen lichaam, hiermee beweren ze niet dat ze het zelf beter weten dan de arts maar nemen niet meer alles voor lief zoals dat vroeger was. Dit ook doordat mensen, dus ook de artsen, makkelijker in de omgang zijn in tegenstelling tot vroeger.
Multicultureel
Vroeger had je duidelijk herenkamers en dameskamers. Dat is gekomen doordat er een beddentekort is. Er worden meer mensen aangeboden dan dat er bedden zijn. Als er dan een man werd aan geboden en je had alleen nog maar een vrouwen bed dan moest die patiënt naar een ander ziekenhuis. Nu is het ziektebeeld bepalend voor waar de patiënt opgenomen wordt en niet het geslacht. Voorbeelden van afdelingen zijn interne, chirurgie en orthopedie.
Het probleem hierbij is dat vrouwelijke moslims volgens het geloof niet op een kamer mogen liggen met mannen en niet door een broeder gewassen mogen worden. Er word geprobeerd hier rekening mee te houden door een vrouwenkamer te creëren. Als dit niet lukt dan is het niet anders. Er wordt wel gemerkt dat hier steeds minder moeilijk over gedaan wordt door de vrouwelijke moslims. Dit is dan weer terug te koppelen aan de veranderende mentaliteit waarin wij meer open staan voor dit soort vervelende situaties en zich sneller aanpassen. Er word geen verschil meer gemaakt tussen man, vrouw en geloof.
